Historia rodziny Starzewskich: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 37: | Linia 37: | ||
== Źródła i literatura == | == Źródła i literatura == | ||
| + | * B. Paprocki, ''Herby rycerstwa polskiego'', Kraków 1858, s. 372. | ||
* K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 509; | * K. Niesiecki, ''Herbarz polski'', wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 509; | ||
* ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej'', Lwów 1857, s. 238. | * ''Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej'', Lwów 1857, s. 238. | ||
| − | |||
* E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2007, s. 660. | * E. Sęczys, ''Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861'', Warszawa 2007, s. 660. | ||
* E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'', Hamburg 1900, s. 377. | * E. Żernicki-Szeliga, ''Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2'', Hamburg 1900, s. 377. | ||
Wersja z 14:01, 24 mar 2025
Starzewski (Starzeski) – odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości, leżącej w przedrozbiorowym .
1
Historia rodziny
Znani przedstawiciele rodziny
- Michał Starzewski (1801–1894) – uczestnik powstania listopadowego, założyciel publicznej szkoły szermierskiej w Krakowie, autor pierwszego zachowanego traktatu o szermierce w języku polskim.
- Stanisław Roman Leopold Starzewski (1875–1969) – pułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Majątki ziemskie Starzewskich
.
Przypisy
1. .
Źródła i literatura
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 372.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J. N. Bobrowicz, t. VIII, Lipsk 1841, s. 509;
- Poczet szlachty galicyjskiej i bukowieńskiej, Lwów 1857, s. 238.
- E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 660.
- E. Żernicki-Szeliga, Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien. General-Verzeichniss. Bd. 2, Hamburg 1900, s. 377.
- Polski Słownik Biograficzny, t. XLII, Kraków 2003-2004, s. 431-446.
- Źródła dziejowe, t. XVIII, cz. I, s. 75, cz. II, s. 377, 445.
- A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego (1815-1915). Materiały do biogramów, Warszawa 2019, s. 2810.
- M. J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego (dostęp: 14.02.2025).