WYKAZ ZNANYCH MAJĄTKÓW RODZIN RACZKO: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | BAKAŁARZEWO w pow. suwalskim - założone w I poł. XVI w. przez Mikołaja (Michnę) Raczkowicza na terenach nadanych jego ojcu Raczko Tabutowiczowi przez księcia litewskiego Zygmunta Kiejstutowicza i potwierdzonych w 1514 r. przywilejem króla Zygmunta Starego dla jego synów Mikołaja i Stanisława Raczkowiczów (właściciel Mikołaj | + | BAKAŁARZEWO w pow. suwalskim - założone w I poł. XVI w. przez Mikołaja (Michnę) Raczkowicza na terenach nadanych jego ojcu Raczko Tabutowiczowi przez księcia litewskiego Zygmunta Kiejstutowicza i potwierdzonych w 1514 r. przywilejem króla Zygmunta Starego dla jego synów Mikołaja i Stanisława Raczkowiczów (właściciel Mikołaj (Michna), następnie jego syn Mikołaj Michnowicz Bakałarz i wnuk Mikołaj Bakalerowicz do połowy XVI w.) |
BENEDYKTOWO RAKAŃSKIE k/Rudominy (właściciel Wincenty od ok. 1900 r., syn Aleksandra, do repatriacji w 1946 r.) | BENEDYKTOWO RAKAŃSKIE k/Rudominy (właściciel Wincenty od ok. 1900 r., syn Aleksandra, do repatriacji w 1946 r.) |
Wersja z 15:25, 30 wrz 2015
BAKAŁARZEWO w pow. suwalskim - założone w I poł. XVI w. przez Mikołaja (Michnę) Raczkowicza na terenach nadanych jego ojcu Raczko Tabutowiczowi przez księcia litewskiego Zygmunta Kiejstutowicza i potwierdzonych w 1514 r. przywilejem króla Zygmunta Starego dla jego synów Mikołaja i Stanisława Raczkowiczów (właściciel Mikołaj (Michna), następnie jego syn Mikołaj Michnowicz Bakałarz i wnuk Mikołaj Bakalerowicz do połowy XVI w.)
BENEDYKTOWO RAKAŃSKIE k/Rudominy (właściciel Wincenty od ok. 1900 r., syn Aleksandra, do repatriacji w 1946 r.)
BENEDYKTOWO SZWAJCARSKIE k/Rudominy (właściciel Jan od ok. 1900 r. i jego syn Jan do repatriacji w 1946 r.)
BIAŁYSTOK – we wsi Bielszczany Stok założonej przez WKL Giedymina na włościach otrzymanych w darze od księcia Raczko Tabutowicz postawił w połowie XV w. pierwszy dwór nazwany Białym Stokiem (włości te były własnością Raczko Tabutowicza i jego potomków, aż do śmierci jego prawnuka Mikołaja Bakalerowicza, który nie miał potomstwa w linii męskiej, i dobra białostockie przejęli Wiesiołowscy, spowinowaceni z tą linią Raczkowiczów. W II poł. XVII w. starostwo tykocińskie wraz z Białymstokiem przekazano Stefanowi Czarnieckiemu, a córka Katarzyna wniosła te włości "w wianie" Janowi Klemensowi Branickiemu
CHOBOTKI k/Knyszyna (właściciele bracia Karol i Teofil w latach 1908-1946, do lat 30-tych z braćmi Aleksandrem i Feliksem)
CHORĄŻYCE k/Troków (właściciel Józef od którego odkupił je Jerzy Igor w 1726 r. i odziedziczył syn Paweł)
CZUCHÓW k/Mielnika (właściciel Rafał Saczkowicz w XV w., jego syn Paweł i jego potomkowie do połowy XVIII w.)
GOLGIENISZKI k/Oszmiany (właściciel Andrzej w II poł. XVIII w. i jego potomkowie do końca XIX w.)
GRUSZEWO k/Poniewieża (właściciel Jan Rafałowicz w XVI w. i jego potomkowie do połowy XVII w.)
JANOWO k/Lidy (właściciel Alfons od połowy XIX w. i jego potomkowie do początków XX w.)
KIBORTYSZKI k/Rossieni (właściciel Jan Rafałowicz, w XVI w. po ślubie z Kibortowiczówną, która wniosła w wianie jeden z majątków we wsi Kibortyszki (inne majątki były dalej własnością rodziny Kibortowiczów), po nim jego potomkowie, aż do Jakuba w 1795 r.; było to gniazdo rodzinne linii Jana Janowicza z linii żmudzko-litewskiej)
LASKOWO k/Ojgaroli (właściciel Jan Rafałowicz w XVI w. i jego potomkowie m.in. prawnuk Mikołaj w XVII w.)
MARCINKOWSZCZYZNA k/Rudominy (właściciel Józef od ok. 1900 r., syn Aleksandra, do repatriacji w 1946 r.)
MISZCZYNA k/Wiłkomierza (właściciel Adam Wojciech od początku XVII w. i jego potomkowie do końca XVII w.)
MYSZKOWICE k/Mielnika (właściciel Paweł w XVI w. i syn Jan oraz potomkowie Jana do połowy XVIII w., ostatnimi właścicielami Myszkowic byli zapewne Wojciech i Adam, synowie Kazimierza, a ich spadkobiercy sprzedali Myszkowice (dobra Łysów) rodzinie Dobrzyńskich i prawdopodobnie zakupili majątki w innej części Podlasia; było to gniazdo rodzinne linii Jana z gałęzi podlaskiej)
OŻEBIELE k/Oszmany (właściciel Paweł od ok. 1900 r. i jego potomkowie do repatriacji w 1946 r.)
OKMIENISZKI k/Rudominy (właściciel Alexander od ok. 1850 r., syn Wincentego, oraz jego bracia i synowie do ok. 1900 r.)
OSIŃSKIE DOBRZANOWSKIE k/Kałuszyna (właściciel Kazimierz od 1911 r. i jego syn Piotr od 1936 do 1989 r.
PATOK k/Kałuszyna (właściciel Aleksander Tomasz przed 1871 r. i dotąd własność spadkobierców)
PAWŁOWSZCZYZNA k/Oran (właściciel Paweł, syn Jerzego Igora, od 1746 r.)
PODUBISE k/Ojgaroli (właściciel Jan Rafałowicz w XVI w. po ślubie z Kibortowiczówną, która wniosła w wianie jeden z majątków we wsi (m.in. inny majątek posiadał brat żony, Stanisław Szymko Kibortowicz), a po nim jego potomkowie m.in. prawnuk Mikołaj w XVII w.)
POŁONKA k/Wołkowyska (właściciel Piotr Strocewicz, w XV w., razem z żoną i synami ufundował we wsi kościół)
PUCZYCE k/Mielnika (właściciel Rafał Saczkowicz w XV w. i jego syn Jerzy w XVI w., w drugiej połowie XVI w. właścicielami Puczyc zostali Rokitniccy, po ślubie Róży, córki Jerzego, z Janem Rokitnickim)
RACZKI k/Bakałarzewa, założone w XVI w. przez Mikołaja i Stanisława Raczkowiczów (właściciel Stanisław i jego córka Maryna, która wniosła je "w wianie" Hrehorykowi Afanasewiczowi Mosalskiemu)
RACZKI WIELKIE w pow. oleckim (właściciel Marcin, potomek Pawła z Myszkowic, i jego potomkowie)
RACZKOWSZCZYZNA k/Oran (właściciel Paweł, syn Jerzego Igora, od 1746 r.)
RUSKÓW k/Mielnika (właściciel Rafał Saczkowicz w XV w., jego syn Paweł i potomkowie jego syna Stanisława, a ostatnim właścicielem z rodziny raczko był Paweł w drugiej połowie XVIII w., potem właścicielami Ruskowa zostali Bądzyńscy, po ślubie Anny (w 1750 r.), córki Pawła, z Szymonem Karolem Bądzyńskim; było to gniazdo rodzinne linii Stanisława z linii podlaskiej)
SIEWROKI (BOHDANOWSZCZYZNA) k/Lidy (właściciel Jan przed 1800 r. i jego potomkowie do końca XIX w.)
SKIBISZKI k/Rudominy (właściciel Julian od ok. 1900 r., syn Konstantego, i jego potomkowie)
TUROŚŃ k/Białegostoku (właściciel Jerzy Saczkowicz, który w 1515 r. założył tu siedzibę dworską i ufundował kościół, po jego śmierci dobra otrzymała jego córka Benigna i jej mąż Maciej Jundziłł)
UGIANY (ŁUKJANY) k/Ojgaroli (właściciel Jan Rafałowicz w XVI w. i jego potomkowie m.in. Mikołaj w XVII w.)
UZDA k/Mińska (właściciel Piotr Strocewicz, w XV w., po jego śmierci w 1450 r. te dobra otrzymała córka Piotra, Miłochna, razem z mężem Hlebem Wiażewiczem)
WIELBUTOWO k/Oszmiany (właściciel Stanisław, w połowie XIX w.)
ŻEBRIBOLE k/Połocka (właściciel Michał od początku XVIII w. i jego potomkowie do końca XVIII w.)