Battle of Grunwald

The Battle of Grunwald or 1st Battle of Tannenberg was fought on 15 July 1410, during the Polish–Lithuanian–Teutonic War. The alliance of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania, led respectively by King Jogaila (Władysław Jagiełło) and Grand Duke Vytautas (Witold), decisively defeated the Teutonic Knights, led by Grand Master Ulrich von Jungingen. Most of the Teutonic Knights' leadership were killed or taken prisoner.

The battle was one of the largest battles in Medieval Europe and is regarded as the most important victory in the history of Poland and Lithuania. It was surrounded by romantic legends and nationalistic propaganda, becoming a larger symbol of struggle against invaders and a source of national pride.

Bitwa pod Grunwaldem (w literaturze niemieckiej pierwsza bitwa pod Tannenbergiem) – jedna z największych bitew w historii średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników)[3], stoczona na polach pod Grunwaldem 15 lipca 1410, w czasie trwania wielkiej wojny, między siłami zakonu krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie (głównie z Czech, z wielu państewek na Śląsku, z Pomorza Zachodniego i z pozostałych państewek Rzeszy), pod dowództwem wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami polskimi i litewskimi (złożonymi głównie z Polaków, Litwinów i Rusinów) wspieranymi lennikami obu tych krajów (Hospodarstwo Mołdawskie, Księstwo Mazowieckie, Księstwo Płockie, Księstwo Bełskie, Podole i litewskie lenna na Rusi) oraz najemnikami z Czech, Moraw i z państewek ze Śląska oraz uciekinierami ze Złotej Ordy[4] i chorągwiami prywatnymi (między innymi chorągiew z Nowogrodu Wielkiego księcia Lingwena Semena), pod dowództwem króla Polski Władysława II Jagiełły.

Bitwa ta zakończyła się zwycięstwem wojsk polsko-litewskich i pogromem sił krzyżackich, nie została jednak wykorzystana dla całkowitego zniszczenia zakonu.