Kazimierz Bogusławski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „'''Kazimierz Bogusławski herbu Ostoja''' (ur. 10 stycznia 1887 w Zelowie, zm. 25 lipca 1949 w Łodzi) – polski działacz społeczny. Członek Zarządu Stowarzysze...”)
 
(Przekierowanie do Bogusławski Kazimierz)
 
Linia 1: Linia 1:
−
'''Kazimierz Bogusławski herbu Ostoja''' (ur. 10 stycznia 1887 w Zelowie, zm. 25 lipca 1949 w Łodzi) – polski działacz społeczny. Członek Zarządu Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan. Członek Zarządu Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Pracowników Przemysłu i Handlu w Łodzi. Członek Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przeciw-żebraczego w Łodzi. Dyrektor Banku Spółdzielczego w Łodzi. Uczestnik I wojny światowej. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
+
#REDIRECT [[Bogusławski Kazimierz]]
−
 
 
−
Syn Teodozji z Madlerów i Ignacego Henryka Ścibor-Bogusławskiego. Potomek w piątym pokoleniu [[Andrzej Ścibor-Bogusławski|Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego h. Ostoja]], wicepodkomorzego łęczyckiego i sieradzkiego. Jego dziadkiem stryjecznym był [[Ignacy Napoleon Ścibor-Bogusławski|ks. Ignacy Bogusławski]]. Miał dwie siostry - Władysławę Sewerynę i Kornelię Stanisławę, żonę Henryka Szulca, radnego m. Łodzi (prezesa Zjednoczonego Związku Zawodowego "Praca Polska", zamordowanego przez Niemców na poligonie wojskowym Brus w Łodzi w 1939 roku). Bogusławski uczestniczył w I wojnie światowej. W roku 1921 ożenił się ze Stanisławą Cygańską (odznaczoną Medalem Niepodległości za działalność w POW), córką Hipolity z Gruszczyńskich i Włodzimierza Cygańskiego h. Prus I, dziedzica dóbr Dąbrowa oraz właściciela majątków: Dąbrówka Szadkowska i Kowalew. Kazimierz Bogusławski miał dwóch synów – [[Lech Włodzimierz Bogusławski|Lecha Włodzimierza]] i [[Janusz Bogusławski|Janusza Wojciecha]].
 
−
 
 
−
W czerwcu 1907 roku Bogusławski ukończył Szkołę Handlową Kupiectwa Łódzkiego, następnie podjął studia w Belgii, praktykował w Anglii. W latach 1911-12 był członkiem Zarządu Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Pracowników Przemysłu i Handlu w Łodzi. W listopadzie 1912 roku podjął inicjatywę wraz z Gustawem Geyerem i Robertem Geyerem (oraz z kilku innymi absolwentami SzHKŁ) utworzenia stypendium im. prof. Erazma Szpaczyńskiego przy Szkole Handlowej Kupiectwa Łódzkiego. W okresie międzywojennym był dyrektorem Banku Spółdzielczego w Łodzi i właścicielem sklepu papierniczego przy ul. Andrzeja 3. Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność społeczną, dotyczącą obronności kraju. Był wieloletnim członkiem Zarządu Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan. Od 1934 roku pełnił funkcję członka Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przeciw-żebraczego w Łodzi. Po wojnie podjął pracę gł. księgowego w Narodowym Banku Polskim.
 
−
 
 
−
 
 
−
'''Bibliografia'''
 
−
 
 
−
----
 
−
 
 
−
* ''Na Sieradzkich Szlakach'' nr 4/2008, s. 26.
 
−
* ''Rozwój'', 1907 nr 144.
 
−
* ''Rozwój'', 1911 nr 60.
 
−
* ''Rozwój'', 1912 nr 64.
 
−
* ''Rozwój'', 1912 nr 271.
 
−
* ''Codzienna Gazeta Handlowa'', 1934, nr 107.
 
−
* ''Dziennik Zarządu Miejskiego w Łodzi'', 1936 nr 10.
 
−
* ''Dziennik Zarządu Miejskiego w Łodzi'', 1938 nr 11.
 
−
* Anna Gronczewska, ''Kamienica pełna wspomnień'', „Polska. The Times. Dziennik Łódzki”, 2010, dodatek „Kocham Łódź”, nr 97.
 

Aktualna wersja na dzień 02:26, 24 kwi 2012

Przekierowanie do:

Źródło: „https://ostoya.org/wiki/index.php?title=Kazimierz_Bogusławski&oldid=2885”