Historia rodziny Sędzimirów: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 39: | Linia 39: | ||
* '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Dominik_S%C4%99dzimir Dominik Sędzimir]''' (1728–1782) – duchowny katolicki, jezuita, filozof, teolog, dziekan Wydziału Filozofii kolegium jezuitów we Lwowie, scholastyk katedralny lwowski, kanonik kamieniecki. | * '''[https://pl.wikipedia.org/wiki/Dominik_S%C4%99dzimir Dominik Sędzimir]''' (1728–1782) – duchowny katolicki, jezuita, filozof, teolog, dziekan Wydziału Filozofii kolegium jezuitów we Lwowie, scholastyk katedralny lwowski, kanonik kamieniecki. | ||
* '''Barbara Sędzimir''' (ur. ok. 1730) – zakonnica u Prezentek przy kościele św. Jana w Krakowie. | * '''Barbara Sędzimir''' (ur. ok. 1730) – zakonnica u Prezentek przy kościele św. Jana w Krakowie. | ||
− | * Stanisław Hilary Sędzimir (1776–1836) – | + | * Stanisław Hilary Sędzimir (1776–1836) – sędzia Sądu Najwyższej Instancji, sędzia trybunału w departamencie płockim, sędzia apelacyjny, radca stanu w Komisji Rządowej Sprawiedliwości, uczestnik wojny 1809, odznaczony Orderem Wojskowym Krzyża Złotego i Orderem św. Stanisława II kl. |
* '''[https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/jan-wincenty-sedzimir-ostoja-sedzimir Jan Wincenty Sędzimir]''' ('''Ostoja-Sędzimir''') (1853–1922) – filolog klasyczny, polonista, pedagog. | * '''[https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/jan-wincenty-sedzimir-ostoja-sedzimir Jan Wincenty Sędzimir]''' ('''Ostoja-Sędzimir''') (1853–1922) – filolog klasyczny, polonista, pedagog. | ||
* '''Czesław Sędzimir''' (ur. 1866) – dr med. Uniwersytetu Jagiellońskiego. | * '''Czesław Sędzimir''' (ur. 1866) – dr med. Uniwersytetu Jagiellońskiego. |
Wersja z 10:06, 6 lut 2025
Sędzimir (Sendzimir, Sędziwój, Łukowicki) - odwieczna szlachta polska, stara rodzina rycerska, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z miejscowości Łukowica (dawniej też Łukawica), położonej w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim.
Historia rodziny
Znani przedstawiciele rodziny
- Sędzimir (Sędomir) z Łukowicy i Kępia (zm. w lub po 1432) – protoplasta rodu Sędzimirów z Łukowicy herbu Ostoja, dziedzic Łukowicy i Kępia, syn Marka z Kępia i Kurozwęk.
- Michał Sędzimir (Sędziwój, łac. Sendivogius) (1566–1636) – polski alchemik i lekarz, odkrywca tlenu.
- Franciszek Sędzimir (zm. 1695) – podczaszy inowłodzki, dziedzic Stronia i Wolicy, towarzysz chorągwi pancernej kasztelana krakowskiego.
- Helena Sędzimir imię zakonne Klara (ur. ok. 1680) – zakonnica reguły św. Klary, wikaria w klasztorze św. Andrzeja w Krakowie.
- Andrzej Sędzimir (ur. ok. 1700) – podwojewodzi biecki.
- Jan Jerzy Sędzimir (zm. 1713) – stolnik owrucki, chorąży roty pancernej wojewody podlaskiego, pan na Podlubomierzu i Żerosławicach, towarzysz roty husarskiej.
- Hieronim Sędzimir (zm. 1731) – miecznik zakroczymski.
- Kazimierz Sędzimir (zm. 1735) – podczaszy chełmski.
- Hiacynta Sędzimir (zm. 1740) – zakonnica reguły św. Dominika.
- Jan Sędzimir (zm. 1753) – wojski sądecki.
- Ignacy Sędzimir (zm. 1755) – kanonik sandomierskim, dziekan kapituły przemyskiej.
- Andrzej Sędzimir (zm. 1761) – stolnik wieluński.
- Elżbieta Sędzimir (zm. 1762) – zakonnica reguły św. Klary w klasztorze św. Andrzeja w Krakowie.
- Józef Sędzimir (zm. 1773) – burgrabia krakowski.
- Franciszek Reginald Rejnold Sędzimir (zm. 1774) – towarzysz roty królewicza, wiceregent sądecki, sędzia grodzki sądecki.
- Andrzej Feliks Sędzimir (zm. 1778) – burgrabia krakowski, podstarości sądecki, sędzia grodzki sądecki.
- Jan Nepomucen Sędzimir (zm. 1779) – sędzia grodzki sądecki.
- Stanisław Sędzimir (zm. 1779) – pisarz grodzki sądecki.
- Franciszek Sędzimir (zm. 1780) – łowczy latyczowski, łowczy nurski.
- Salomea Sędzimir imię zakonne Agnieszka (1708–1782) – zakonnica, karmelitanka bosa.
- Magdalena Sędzimir imię zakonne Marianna (1720–1784) – zakonnica reguły św. Dominika, przeorysza dominikanek w klasztorze na Gródku w Krakowie.
- Dominik Sędzimir (1728–1782) – duchowny katolicki, jezuita, filozof, teolog, dziekan Wydziału Filozofii kolegium jezuitów we Lwowie, scholastyk katedralny lwowski, kanonik kamieniecki.
- Barbara Sędzimir (ur. ok. 1730) – zakonnica u Prezentek przy kościele św. Jana w Krakowie.
- Stanisław Hilary Sędzimir (1776–1836) – sędzia Sądu Najwyższej Instancji, sędzia trybunału w departamencie płockim, sędzia apelacyjny, radca stanu w Komisji Rządowej Sprawiedliwości, uczestnik wojny 1809, odznaczony Orderem Wojskowym Krzyża Złotego i Orderem św. Stanisława II kl.
- Jan Wincenty Sędzimir (Ostoja-Sędzimir) (1853–1922) – filolog klasyczny, polonista, pedagog.
- Czesław Sędzimir (ur. 1866) – dr med. Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- Aleksander Sędzimir ps. Major (1884–1945) – uczestnik Powstania Warszawskiego.
- Tadeusz Sendzimir (właśc. Tadeusz Sędzimir) (1894–1989) – polski inżynier i wynalazca, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta.
- Jan Sędzimir ps. Ścibor (1898–1940) – rolnik, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), zamordowany w Charkowie.
- Jan Józef Sędzimir (1899-1940) – dziedzic majątku Ślubowo, rotmistrz kawalerii 24 p. ułanów, uczestnik wojny polsko-sowieckiej 1920, uczestnik kampanii wrześniowej, odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Krzyżem Niepodległości, zamordowany w Charkowie.
- Ludwik Bruno Sędzimir (1904–1940) – porucznik WP, uczestnik kampanii wrześniowej, zamordowany w Charkowie.
- Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir (1924–2018) – chemik, profesor nauk technicznych, dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych AGH.
Majątki ziemskie Sędzimirów
Łukowica, Kępie, Stronie, Wolica (dziś część Stronia), Zawada, Żerosławice, Podlubomierz (dziś część Żerosławic), Roztoka, Jastrzębie, Brzezna, Sieniawa, Ślubowo, .
Przypisy
1. Herb Michała Sędziwoja opublikowany w dziele Bartosza Paprockiego pt. Ogród królewski w 1599 (s. 294). Zygmunt III Waza zezwolił Michałowi Sędzimirowi na używanie nazwiska Sędziwój, jakie nosili jego przodkowie, i rozszerzył czyli udostojnił jego herb Ostoja (patrz: Metryka Koronna, nr 145, k. 49-50v.).
Źródła i literatura
- B. Paprocki, Ogród królewski, Stare Miasto Praskie 1599, s. 294.
- K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 323.
- Metryka Koronna, nr 145, k. 49-50v.
- J. Szymański, Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku, Warszawa 2001, s. 206.
- R. T. Prinke, Michał Sędziwój – początki kariery, [w:] Kwartalnik Historii Nauki i Techniki, R. 58, 2012, nr 1, s. 89-129.
- Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, red. J. Tucholski, Warszawa 2003, s. 478.