Historia rodziny Dubikowskich: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 15: | Linia 15: | ||
==Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich== | ==Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich== | ||
− | * '''Samuel Dubikowski''' (zm. w I poł. XVII w.) | + | * '''Samuel Dubikowski''' (zm. w I poł. XVII w.) – za zasługi wojenne otrzymał od króla Zygmunta III Wazy osiem włók ziemi w ''Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy'' położonych w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_nowogr%C3%B3dzkie_(I_Rzeczpospolita) województwie nowogrodzkim]. |
: | : | ||
− | * '''Jan Dubikowski''' (zm. po 1662) | + | * '''Jan Dubikowski''' (zm. po 1662) – żołnierz chorągwi rtm. Włodzimierza Dadziboga Kamińskiego, chorążego mścisławskiego. Jego małżonką była Konstancja Miladowska. Posiadali majątki w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_smole%C5%84skie województwie smoleńskim] - Stankowo i Korenkowo. |
: | : | ||
− | * '''Bolesław Dubikowski''' (zm. po 1688) | + | * '''Bolesław Dubikowski''' (zm. po 1688) – podczaszy smoleński. Jego małżonką była Anna Skopowna, córka [https://en.wikipedia.org/wiki/Hans_Skopovny Hansa Skopownego]. Posiadali majątek Kowalow w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_mi%C5%84skie województwie mińskim]. |
: | : | ||
− | * '''Michał Dubikowski''' (zm. 1729) | + | * '''Michał Dubikowski''' (zm. 1729) – towarzysz pułku pancernego, mostowniczy piński. Był właścicielem kilku majątków w regionie mozyrskim, posiadał także majątek Verzhbolovo i wieś Osovets. Był synem Józefa. |
: | : | ||
− | * '''Katarzyna Dubikowska''' (zm. w I poł. XVIII w.) | + | * '''Katarzyna Dubikowska''' (zm. w I poł. XVIII w.) – małżonka strażnika połockiego Michała Suryna. Jej pierwszym mężem był Marcin Fursewicz. |
: | : | ||
− | * '''Wawrzyniec Dubikowski''' (zm. 1778) | + | * '''Wawrzyniec Dubikowski''' (zm. 1778) – chorąży nowogrodzki. Był synem Michała. Posiadał majątki - Załuże i Korytno. |
+ | : | ||
+ | * Jan Dubikowski (zm. po 1787) – poseł na sejm miński w 1787 r. | ||
: | : | ||
* '''Jan Dubikowski''' (zm. po 1815) – kawalerzysta [https://pl.wikipedia.org/wiki/17_Pu%C5%82k_U%C5%82an%C3%B3w_(Ksi%C4%99stwo_Warszawskie) 17 pułku ułanów] (hr. Michała Tyszkiewicza) armii [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99stwo_Warszawskie Księstwa Warszawskiego]. | * '''Jan Dubikowski''' (zm. po 1815) – kawalerzysta [https://pl.wikipedia.org/wiki/17_Pu%C5%82k_U%C5%82an%C3%B3w_(Ksi%C4%99stwo_Warszawskie) 17 pułku ułanów] (hr. Michała Tyszkiewicza) armii [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99stwo_Warszawskie Księstwa Warszawskiego]. | ||
: | : | ||
− | * '''Michał Dubikowski''' (zm. po 1829) | + | * '''Michał Dubikowski''' (zm. po 1829) – rachmistrz podkomorski rzeczycki. Był synem Grzegorza. |
: | : | ||
Wersja z 08:19, 1 sie 2024
Dubikowski (także Dubiejkowski) - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Dubików1 (obecnie część wsi Futory) w dawnym województwie ruskim.
Historia rodziny
Według dokumentów przechowywanych w Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy w Kijowie szlachcic Samuel Dubikowski otrzymał od króla Zygmunta III Wazy za męstwo i zasługi wojskowe osiem włók ziemi w Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy położonych w województwie nowogrodzkim. Miał on dwóch synów - Bolesława i Władysława, którzy odziedziczyli po nim wspomniane dobra. Potomkowie Samuela Dubikowskiego pieczętowali się herbem Ostoja, co zostało wzmiankowane w wyżej wymienionych dokumentach2.
W Litewskim Państwowym Archiwum Historycznym przechowywany jest wywód genealogiczny Antoniego i Arkadego Dubiejkowskich herbu Ostoja, synów Pawła, wnuków Fomy, prawnuków Pawła Dubiejkowskiego3.
Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich
- Samuel Dubikowski (zm. w I poł. XVII w.) – za zasługi wojenne otrzymał od króla Zygmunta III Wazy osiem włók ziemi w Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy położonych w województwie nowogrodzkim.
- Jan Dubikowski (zm. po 1662) – żołnierz chorągwi rtm. Włodzimierza Dadziboga Kamińskiego, chorążego mścisławskiego. Jego małżonką była Konstancja Miladowska. Posiadali majątki w województwie smoleńskim - Stankowo i Korenkowo.
- Bolesław Dubikowski (zm. po 1688) – podczaszy smoleński. Jego małżonką była Anna Skopowna, córka Hansa Skopownego. Posiadali majątek Kowalow w województwie mińskim.
- Michał Dubikowski (zm. 1729) – towarzysz pułku pancernego, mostowniczy piński. Był właścicielem kilku majątków w regionie mozyrskim, posiadał także majątek Verzhbolovo i wieś Osovets. Był synem Józefa.
- Katarzyna Dubikowska (zm. w I poł. XVIII w.) – małżonka strażnika połockiego Michała Suryna. Jej pierwszym mężem był Marcin Fursewicz.
- Wawrzyniec Dubikowski (zm. 1778) – chorąży nowogrodzki. Był synem Michała. Posiadał majątki - Załuże i Korytno.
- Jan Dubikowski (zm. po 1787) – poseł na sejm miński w 1787 r.
- Jan Dubikowski (zm. po 1815) – kawalerzysta 17 pułku ułanów (hr. Michała Tyszkiewicza) armii Księstwa Warszawskiego.
- Michał Dubikowski (zm. po 1829) – rachmistrz podkomorski rzeczycki. Był synem Grzegorza.
Majątki ziemskie Dubikowskich
Dubiki (obecnie część wsi Futory), Uroczysko Pawłowskie (Broniuszy), Kowalow, Stankowo, Korenkowo, Wierzbołowo, Osowiec, Korytno, Załuże.
Linki zewnętrzne
Przypisy
1. I. Mytnik, Słownik historyczno-etymologiczny antroponimów ziemi Chełmskiej (XVI-XVII wiek), Warszawa 2017, s. 85.
2. CDIAK, Sprawa pochodzenia rodu Dubikowskich, zesp. 481, inw. 3, spr. 1185.
3. LVIA, 391. Ap.6, Sv.609.
Bibliografia
- I. Mytnik, Słownik historyczno-etymologiczny antroponimów ziemi Chełmskiej (XVI-XVII wiek), Warszawa 2017, s. 85.
- J. S. Hlinski (i in.), Herbarz szlachty białoruskiej, t. V, Mińsk 2018, s. 563.
- CDIAK, Sprawa pochodzenia rodu Dubikowskich, zesp. 481, inw. 3, spr. 1185.
- NIAB, zesp. 319, inv. 2, spv. 1019, k. 79, 79v., 252-253.
- J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeszów 2001, t. III, s. 203.
- J. Tyszkiewicz, Histoire du 17-me Regt de Cavalerie Polonaise. (Lanciers du C - te Michel Tyszkiewicz) 1812 - 1815, Kraków 1904, s. 68.
- Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom V. Ziemia połocka i województwo połockie XIV-XVIII wiek, praca zbiorowa pod red. H. Lulewicza, Warszawa 2018, s. 226.
- Metryka Litewska (1654-1662). Księga wpisów nr 131, A. Rachuba (oprac.), Warszawa 2001, s. 363.