Historia rodziny Iłowieckich

Iłowiecki - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Iłowieccy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Iłówiec. To jedna z najstarszych rodzin Ostoi, licznie reprezentowana na Uniwersytecie Jagiellońskim w średniowieczu.

Historia rodziny

Rodzina Iłowieckich została wymieniona w najstarszych i najważniejszych herbarzach szlachty polskiej. Bartosz Paprocki i Kasper Niesiecki wspominali, że Iłowieccy osiedleni byli w Wielkopolsce. Znacznie więcej informacji o tej rodzinie zawarł w „Herbarzu polskim” Adam Boniecki. Pisał, że Iłowieccy pochodzą z Iłowca w powiecie kościańskim. Wymienił cały szereg przedstawicieli tej rodziny poczynając od komesa Wisława z Iłowca. Tu jednak się pomylił, gdyż Wiesław Iłowiecki należał do rodu heraldycznego Łodziów. Liczne gałęzie genealogiczne Iłowieckich przedstawił Seweryn hr. Uruski w „Rodzinie. Herbarzu szlachty polskiej”. Pisał on co następuje: Iłowiecki h. Ostoja – Dawna i zamożna wielkopolska rodzina. Jan, syn Jakóba, sprzedał wieś Cerekwicę i części na Strzyżewie Stanisławowi Cieleckiemu w 1599 r.; jego synowie, Jerzy z żoną Zofią Wilkowską bezpotomny, i Łukasz, dziedzic na Iłowcu Wielkim i Małym 1580 r.(Ks.poborowe), po którym z Małgorzaty Bojanowskiej syn Jan, ożeniony z Zofią Gałczyńską, pozostawił czterech synów: Wojciecha, który podpisał elekcyę 1674 r. z wojew. Poznańskiem, bezpotomnego, Władysława, Przecława i Jerzego; z nich Przecław z Katarzyny Marszewskiej miał synów: 1) Wojciecha, który podpisał elekcję 1697 r. z wojew. Poznańskiem; z żony Katarzyny Rajskiej jego synowie: Konstanty, opat lędzki, um. 1777 roku, Franciszek, po którym z żony Łojkowskiej syn Roch bezpotomny; 2) Adryana, kanonika poznańskiego, proboszcza w Brodach; 3) Piotra bezpotomnego. Jerzy, najmłodszy syn Jana i Gałczyńskiej, podpisał elekcję 16697 r. z wojew. Kaliskiem; z żony Zofii Marszewskiej miał trzech synów: Stefana bezpotomnego, Karola i Stanisława; z nich Karol podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. Kaliskiem; z Anną Zakrzewską miał synów, Jakóba i Stanisława, po którym z Konstancyi Miaskowskiej synowie: 1) Karol, dziedzic Obrzębina, ożeniony z Mareyanną Nasierowską; 2) Józef, po którym syn Marcin; 3) Wojciech ożeniony z Esterą Nasierowską. Stanisław, ostatni syn Jerzego, z 1-ej żony Wożnickiej, miał syna Konstantego, bezdzietnego, a z 2-iej żony Heleny Gądkowskiej synów: Warzyńca, sędziego grodzkiego wałeckiego 1770-1780roku. Jana kanonika gnieźnieńskiego i poznańskiego 1768-1791 r., prałata poznańskiego 1788 r., i Adama. Franciszek kupił w 1760 r. wieś Przybyłowice od Unińska (Akta Poznańskie); jego synowie: 1) Stanisław, po którym syn Józef Aleksander wylegitymowany w Królestwie 1838 r. W genealogii Iłowieckich, powyżej przytoczonej, niema wcale Franciszka z 1760 r., Stanisław zaś, podług dokumentów Heroldyi syn tego Franciszka, ma być synem Karola, a Wojciech, syn Stanisława podług genealogii, jest bratem tegoż Stanisława podług wywodu dokumentów w Heroldyi; trudno więc oznaczyć, po której stronie omyłka.

Członkowie rodziny Iłowieckich

Znani przedstawiciele rodziny.

• Iłowiecki Łukasz

• Iłowiecki Wojciech

• Iłowiecki Jerzy

• Iłowiecki Wojciech

• Iłowiecki Konstanty

• Iłowiecki Adryan

• Iłowiecki Karol

• Iłowiecki Stanisław

• Iłowiecki Karol

• Iłowiecki Warzyńiec

• Iłowiecki Jan

Majątki ziemskie Iłowieckich

Iłówiec,

Bibliografia

• Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010-2019, Poznań, część II, Poznań, część II, s. 1-2 (hasło: Iłowiec Mały), s. 2-6 (hasło: Iłowiec Wielki).
• B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
• K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 403.
• A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VIII, s. 50-51.
• S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. V, s. 259-260.
• Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929, s. 165-167.
• J. Nowiński, Opat Lądu Konstanty Iłowiecki i jego pamiątkowe tablice [w:] „Seminare”, 2013, t. XXXIV, s. 295-309.