Historia rodziny Głogiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 6: Linia 6:
 
==Historia rodziny==
 
==Historia rodziny==
  
Pierwszym znanym Głogińskim był Jan Głogiński, o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek Głoginin. Tego roku zapisał żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu.
+
Pierwszym znanym Głogińskim był '''Jan Głogiński''', o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek Głoginin. Tego roku zapisał żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu.
  
 
==Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich==
 
==Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich==

Wersja z 10:02, 9 cze 2023

English flag.png

Ostoja wyciety.jpg

Głogiński - odwieczna szlachta, rodzina rycerska, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Głogińscy pochodzą z Wielkopolski a ich gniazdem rodowym jest wieś Głoginin.

Historia rodziny

Pierwszym znanym Głogińskim był Jan Głogiński, o którym wiadomo, że już w 1448 roku posiadał majątek Głoginin. Tego roku zapisał żonie Elżbiecie 50 grzywien tytułem wiana i posagu.

Znani przedstawiciele rodziny Głogińskich

  • Wojciech Głogiński (zm. po 1502) - łożniczy królewski.
  • Walenty Głogiński (zm. po 1559) - gwardian Franciszkanów lwowskich.
  • Mikołaj Głogiński (zm. po 1579) - podczaszy kaliski, poseł na sejm koronacyjny 1574 roku z województwa kaliskiego, współwłaściciel dóbr Głoginina i Chociszewic.

Majątki ziemskie Głogińskich

Źródła i literatura

  • B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 372.
  • K. Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV s. 146.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913, t. VI, s. 101.
  • S. Uruski, Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. IV, s. 194.
  • Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka PAN.
  • Rocznik Heraldyczny, nr VI/1921-23, s. 142.
  • Urzędnicy wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1987, s. 201.