Historia rodziny Dubikowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 14: Linia 14:
 
==Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich==
 
==Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich==
  
'''Samuel Dubikowski''' (zm. po 1592) - za zasługi wojenne otrzymał od króla Zygmunta III Wazy osiem włók ziemi w ''Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy'' położonych w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_nowogr%C3%B3dzkie_(I_Rzeczpospolita) województwie nowogrodzkim].
+
* '''Samuel Dubikowski''' (zm. po 1592) - za zasługi wojenne otrzymał od króla Zygmunta III Wazy osiem włók ziemi w ''Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy'' położonych w [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_nowogr%C3%B3dzkie_(I_Rzeczpospolita) województwie nowogrodzkim].
 +
* '''Jan Dubikowski''' (zm. po 1815) – ułan 17 pułku kawalerii (ułanów hr. Michała Tyszkiewicza) w składzie armii Wielkiego Księstwa Warszawskiego.
  
 
<gallery>
 
<gallery>

Wersja z 10:18, 9 maj 2023

Ostoja wyciety.jpg

English flag.png

Dubikowski (także Dubiejkowski) - odwieczna szlachta, stara rycerska rodzina, zacna i dla Polski wielce zasłużona, pieczętująca się herbem Ostoja, należąca do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców), wywodząca się z Dubików (obecnie część wsi Futory) w dawnym województwie ruskim.

Historia rodziny

Znani przedstawiciele rodziny Dubikowskich

  • Samuel Dubikowski (zm. po 1592) - za zasługi wojenne otrzymał od króla Zygmunta III Wazy osiem włók ziemi w Uroczysku Pawłowskim alias Broniuszy położonych w województwie nowogrodzkim.
  • Jan Dubikowski (zm. po 1815) – ułan 17 pułku kawalerii (ułanów hr. Michała Tyszkiewicza) w składzie armii Wielkiego Księstwa Warszawskiego.

Majątki ziemskie Dubikowskich

Dubiki (obecnie część wsi Futory),

Linki zewnętrzne

Źródła i literatura

  • I. Mytnik, Słownik historyczno-etymologiczny antroponimów ziemi Chełmskiej (XVI-XVII wiek), Warszawa 2017, s. 85.
  • J. S. Hlinski (i in.), Herbarz szlachty białoruskiej, t. V, Mińsk 2018, s. 563.
  • CDIAK, Sprawa pochodzenia rodu Dubikowskich, zesp. 481, inw. 3, spr. 1185.
  • J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego, Rzeszów 2001, t. III, s. 203.
  • J. Tyszkiewicz, Histoire du 17-me Regt de Cavalerie Polonaise. (Lanciers du C - te Michel Tyszkiewicz) 1812 - 1815, Kraków 1904, s. 68.