Antoni Politalski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ostoya
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „'''Antoni Politalski''' (zm. 1746) - oboźny grodzieński, stolnik starodubowski, stolnik grodzieński. == Życiorys == Antoni Politalski był synem Szymona Polita...”)
 
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 +
[[Plik:Ostoja wyciety.jpg|140px|right|]]
 +
 
'''Antoni Politalski''' (zm. 1746) - oboźny grodzieński, stolnik starodubowski, stolnik grodzieński.
 
'''Antoni Politalski''' (zm. 1746) - oboźny grodzieński, stolnik starodubowski, stolnik grodzieński.
  
Linia 6: Linia 8:
  
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
 +
 +
* [[Politalski]]
 +
* [[Historia rodziny Politalskich]]
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==

Aktualna wersja na dzień 09:10, 26 wrz 2022

Ostoja wyciety.jpg

Antoni Politalski (zm. 1746) - oboźny grodzieński, stolnik starodubowski, stolnik grodzieński.

Życiorys

Antoni Politalski był synem Szymona Politalskiego, łowczego grodzieńskiego, dziedzica Milkowsczyzny i Urszuli z Reszków. Ożenił się z Ewą Bojanowską h. Junosza, córką Stefana i Katarzyny Młodziejewskiej. Antoni Politalski w roku 1710 występował jako oboźny grodzieński. W latach 1710-1746 pełnił funkcję stolnika. Dnia 18 września 1746 roku objął urząd stolnika grodzieńskiego. Tego roku zmarł.

Zobacz też

Bibliografia

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. XVII, s. 361.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. XIV, s. 196-197.
  • Aleksander D. Skorobohaty. Diariusz, T. Wasilewski (oprac.), Warszawa 2000, s. 51.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), Warszawa 2003, s. 316, 386.
  • Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.